Katwijk begint langverwacht seizoen met een droomstart
De kreet ‘we mogen weer’ vierde hoogtij de afgelopen dagen. Waar de profvoetballers al een week ver zijn in de competitie, maakte de Jack’s League afgelopen zaterdag ein-de-lijk z’n rentree na een lange coronabreak. En wat voor een. De twee meest recente kampioenen stonden in Amsterdam op Sportpark Goed Genoeg tegenover elkaar in een wedstrijd die vooraf al bestempeld werd als een clash tussen twee titelfavorieten.
Tijdens AFC – Katwijk stonden er ook drie kanonnen van spitsen op het veld. Bij de Amsterdammers stond de meest recente topscorer van de Tweede divisie, Raily Ignacio, in de basis. Katwijk heeft met de komst van Ahmed El Azzouti nu naast Marciano Mengerink twee aanvallende powerhouses in haar voorhoede staan. De drie goalgetters, samen goed voor 218 doelpunten, zouden ook zaterdag weer hun meerwaarde bewijzen.
Dilemma voorin
Het ligt niet in de cultuur van VV Katwijk om met een tweemans voorhoede te spelen. De komst van El Azoutti zorgde er voor dat Mengerink bij de aftrap hangend vanaf rechts begon. ,,Het is niet de positie waar ik het beste tot mijn recht kom”, zou hij zelf na afloop zeggen. Hij zou daar desondanks wel zijn waarde voor de ploeg bewijzen. Het was voor de Katwijk-supporter wellicht een onwennig gezicht, de zwervende spits die opeens bij tijd en wijlen de mandekking in dook om de opkomende oud-ploeggenoot Guus van Weerdenburg tegen te houden, maar het bleek zijn vruchten af te werpen.
Na een openingsfase waarin AFC veel druk op Katwijk uitoefende, kwam na tien minuten de wedstrijd in evenwicht. Dit resulteerde in twee grote kansen en even zeldzame missers van respectievelijk El Azzouti en Ignacio. Dat de misser van El Azzouti zeldzaam was bleek toen hij even later zijn tweede mogelijk niet onbenut liet. De spits kwam knap voor zijn kop grotere directe tegenstander en kopte uit loepzuivere voorzet van Lars Weistra zijn eerste doelpunt in Katwijkse dienst tegen de touwen. Hij had hier slechts 20 minuten voor nodig.
Een klein kwartier later liet El Azzouti zien dat Katwijk voor het komende seizoen op meer dan alleen scorend vermogen kan rekenen. Tien minuten voor het rustsignaal wist de rappe spits vanuit het strafschopgebied een scherpe voorzet richting de tweede paal te geven die door Kilian van Mill glijdend de goal in werd gewerkt: 0-2.
Verrassend spannend
Na de rust schoot AFC, zoals was te verwachten, vol gas uit de startblokken. De thuisploeg had weinig andere keus en Katwijk leek desondanks hierdoor verrast. De druk resulteert in een overvloed aan kansen voor AFC die onmiskenbaar tot een doelpunt moest gaan lijden. De executie werd nog enkele malen uitgesteld door knap ingrijpen van doelman André Krul en uitblinker Esseboom maar in de 54e minuut resulteerde de kansenregen in het onvermijdelijke doelpunt. Ignacio, die de rest van de wedstrijd zijn vizier een stuk minder scherp zou hebben, toonde zich een echte spits toen hij volledig vrijgelaten een rebound in kon tikken.
Tot dat moment hadden twee van de drie goaltjesdieven hun naam waargemaakt. Mengerink kwam vanuit zijn positie op rechts maar nauwelijks in een gunstige positie om van zich te laten gelden. Toch bleek ruim twintig minuten voor tijd het Katwijkse doelpuntenduo ook als een tandem te kunnen opereren. De twee aanvallers slopen met een vlotte combinatie dwars door het Amsterdamsche hart heen.
Mengerink kwam op een voor hem niet te missen positie en schoot de 1-3 binnen. Één kans, één doelpunt. Ook hij lijkt weer helemaal terug. ,,Ik denk dat Marciano en Ahmed vandaag hebben laten zien dat ze complementair zijn aan elkaar”, zag trainer Anthony Correia ,,We hebben jongens, Tim (Freriks, red.) en Kilian (Van Mil, red.), die dat alleen nog maar gaan versterken. Als we dit doorzetten, rustig blijven en niet op een roze wolk gaan zitten dan kunnen er zomaar mooie dingen gaan gebeuren. Normaal gesproken zou El Azzouti met twee assists en een goal de Man of the Match zijn. Maar ik vind dat we vandaag een Team of the Match aan het werk hebben gezien.”
Orde op zaken
Uiteindelijk konden de in groten getale meegereisde supporters uit Katwijk pas echt opgelucht ademhalen toen aanvoerder Robert Susan in de slotminuut de eindstand op 1-4 bracht. Een doelpunt dat voor het leeuwendeel op het conto van invaller Freriks geschreven mag worden die na een solo vol hangen en wurgen de niet te missen kans aan Susan gunt. Aan het eind van de wedstrijd heerste de euforie maar ook de realiteit bij de trainer. ,,We hebben hard gevochten voor deze verdiende overwinning. Maar als je zo hard moet vechten, dan ben je er nog niet.”
Tekst: Bas Brouwer
Foto: Orange Pictures
Lees ook: Vliegende start(s) voor Katwijk en Rijnsburgse Boys
Sorry, mogen we nog even jouw aandacht?
Ook Voetbal in de Bollenstreek wordt keihard getroffen door de coronacrisis. De inkomsten zijn zwaar gedaald, terwijl we wel doorgaan met schrijven. We gaan geen geld vragen voor artikelen. Maar wil je ons toch op een bepaalde manier steunen? Dat kan.
Thanks!